Kώστας Zουράρις
ΙΣΑΛΟΣ ΓΡΑΜΜΗ«_αλλά θηρία και δαίμονας;»
«...Οι τεχνικοί, σχεδιαστές, επιστήμονες, οι οποίοι παράγουν αυτά τα
υπέροχα προϊόντα, για ονειρικές ονειρώξεις στις Τέλειες Διαδρομές, είναι
δημιουργοί και καλλιτέχνες. Ταυτοχρόνως όμως, όταν εφευρίσκουν αυτομάτως
προσφερόμενες ζώνες ασφαλείας, οι δημιουργοί αυτοί, γίνονται συνεργοί στην
κλεπταποδοχή των προϊόντων ενός εγκλήματος...»
AYTH η σαρκαστική, αποσπασματική ερώτηση είναι του Αγίου Ιωάννου του
Χρυσοστόμου. Ολόκληρη η φράση του έχει ως εξής: «είδες πώς ουκ αφίησιν
ανθρώπους είναι τους ανθρώπους το χρυσίον, αλλά θηρία και δαίμονας»;
Ναι, το χρυσίον μετατρέπει τους ανθρώπους. Τους παραμορφώνει από ανθρώπους,
σε θηρία και δαίμονες_
Παλαιά, αρχέγονη διαπίστωση του τρόπου των Ελληνορωμηών. Έτσι, δεν
πολυ-αιφνιδιάστηκα, όταν διάβασα την περιπέτεια του Νίκου Δήμου και του
περιοδικού, με την αντιπροσωπεία της Φολκσβάγκεν.
O Νίκος Δήμου λοιπόν διέπραξε την ασέβεια της κριτικής και πρέπει να
τιμωρηθεί! Και για το περιοδικό; Στραγγαλισμός και εκφοβισμός!
Πριν απ? όλα, βεβαίως, ας τονίσω τα σπουδαία: η περισσότερη τιμή ταιριάζει
στο Νίκο Δήμου. Είναι αρετή, να παίζεις με εκατομμύρια, να ξέρεις ότι μ?
ένα «σωστό» σχόλιό σου, έχεις ταξίδια δωρεάν, λούσα με τη σέσουλα, παροχές
όσες θέλεις, κι όμως με το χέρι στην καρδιά και χωρίς ιδιοτέλεια, να κάνεις
το καθήκον σου και να λες αυτό, που σου φαίνεται τίμιο κι αληθινό.
O Νίκος Δήμου με την εντελώς σεμνή και ακριβοδίκαιη κριτική του, μας τίμησε
όλους μαζί, γιατί μας εξευγένισε όλους μαζί, ακόμη κι άθελά μας. Ακόμη και
στους ανθρώπους της Κοσμοκάρ έκανε καλό. Δώρο έπρεπε να του προσφέρουν κι
όχι χολήν. Διότι στο σχόλιό του έδειχνε όλη την εκτίμηση που έχει για τα
προϊόντα της Φολκσβάγκεν και ζητούσε αυτοδικαίως, στους εδώ αντιπροσώπους
της, την αντίστοιχη εγκράτεια που δείχνει να έχει και η εξάρχουσα μητρική
εταιρεία. Αν οι εδώ άνθρωποι των Γερμανών, ή και οι ίδιοι οι αυθεντικοί
Γερμανοί ήταν πραγματικά «αφεντικά», ως αυθέντες θα έπρεπε να τον
ευχαριστήσουν για την τιμή που τους έκανε και την υπηρεσία που τους
προσέφερε. Και να τον τιμήσουν: γιατί όχι, με μια κίτρινη Πόρσε, για να
περνάει απαρατήρητος ως ταξί, όπως κι ο Καββαθάς, που περνάει απαρατήρητος,
αλλά βασανισμένος από την ολοκληρωτική του ηθικήν βάσανον μέσα στην
ολοκληρωτική του - integrale - ονειρική Λάντσια της ζήλειας μας και των
αναστεναγμών μας;
Αλλά μας ξαναδιδάσκει ο Χρυσόστομος: «και τα φοβερά του κόσμου εμοί
ευκαταφρόνητα και τα χρηστά καταγέλαστα».
O Νίκος Δήμου έδρασε στην περίπτωση αυτή, ως γνήσιος μαθητής του
Χρυσοστόμου. Τα φοβερά τα ευκαταφρόνησε και τα χρηστά τα καταγέλασε, για να
υπηρετήσει τα όντως χρηστά και τα αληθώς φοβερά: το σεβασμό που οφείλει
στους αναγνώστες οι οποίοι εμπιστεύονται την ακεραιότητα της γραφίδας του
και το χρηστό ήθος της μαρτυρίας του, που του επιβάλλει να παλαίβει και
ενδεχομένως να τιμωρείται για τις ιδέες του.
Όσο για τον Κώστα Καββαθά έκανε απλώς (και το απλώς στα παλιά ελληνικά
σημαίνει απολύτως) αυτό που όλοι περιμένουμε από αυτόν. Συνέχισε.
Κι όσο για μένα, επειδή είμαι παραδοσιακώς ελληνολάτρης, δηλαδή με τα
σημερινά χάι κριτήρια, ψώνιο και ψυχανώμαλος, περιμένω με κρυφή προσδοκία,
να κοπούν κι άλλες διαφημίσεις από τους Τέσσερεις Τροχούς, ο Καββαθάς να
μείνει ξυπόλυτος πένης, και να βγάζουμε ένα φτωχό περιοδικό με ανακυκλωμένο
ψιλοσαπισμένο χαρτί, που θα γράφει για σεμνά, φτωχά αυτοκίνητα για
πλούσιους σε γενναιοδωρία ανθρώπους.
Και με την ευκαιρία, αφού βεβαίως δηλώσω το ελάχιστο και αυτονόητο, ότι
ευχαριστώ τον Νίκο Δήμου, που μας έκανε όλους να νοιώθουμε καλύτεροι κι ότι
βεβαίως η μόνη σωστή επανόρθωση είναι να συνεχίζει πάντοτε να επαναλαμβάνει
αυτό που διέπραξε, θέλω τώρα να απευθυνθώ ιδιαίτερα στους νέους αναγνώστες.
Θα τους θυμίσω προηγουμένως κάτι:
Πριν από τρία - τέσσερα τεύχη, ο Κώστας Καββαθάς δοκίμασε σε ονειρικές
συνθήκες εστιάσεως, δοχής και ευδίας, μια ονειρική Μερσεντέ, από την οποία
όμως δεν βγήκε πολύ ευδιάθετος. Όταν διαπίστωσε πως μόλις έκλεινε την πόρτα
προσφερόταν «αυτομάτως» η ζώνη ασφαλείας, για να μην έχει τη δυσκολία να
στρίψει λίγο τον αυχένα του και να κάνει κάποια κίνηση παραπανίσια.
Θυμάμαι, πώς αγριεύτηκε ο άνθρωπος κι είπε, «ε, όχι κι έτσι βρε παιδιά,
ντροπή είναι, πού το πάμε κι οι ζώνες ασφαλείας να προσφέρονται αυτομάτως,
για να μη κουνήσουμε λίγο το δαχτυλάκι μας».
Αγριεύτηκε λοιπόν ο Καββαθάς, απόδειξη ότι το χρυσίον δεν τον μετέβαλε -για
πόσο ακόμη καιρό;- σε θηρίον.
Και τη χάρηκα αυτήν του τη συγκρατημένη αγανάκτηση. Γι? αυτό, σήμερα,
απευθύνομαι στους νέους - ιδιαίτερα - αναγνώστες μας, γιατί σ? αυτούς
ανήκει η διαχείριση του μέλλοντός μας. Κι αφού τους ξαναθυμίσω ότι ο
Χρυσόστομος τους έχει ήδη διδάξει ότι η κατανάλωση τέτοιας πολυτέλειας
είναι καθαρή βλακεία και ξεκάθαρη θηριωδία εις βάρος των φτωχών όλου του
κόσμου, θέλω να τους πω και τα παρακάτω.
Ήδη, υπάρχουν δύο σημαντικοί διεθνώς Έλληνες οικονομολόγοι, ο Αργύρης
Εμμανουήλ και ο Κώστας Βεργόπουλος, αλλά και μια ολόκληρη χορεία μιας
αντίστοιχης οικονομικής σχολής, η οποία έχει αποδείξει, ότι η υπερπολυτελής
κατανάλωση πολυτέλειας στη Δύση, είναι κλοπή εις βάρος της φτωχολογιάς του
πλανήτη και ειδικώς του Τρίτου Κόσμου, διότι στηρίζεται αυτή, στον έλεγχο
των πρώτων υλών, στη διαμόρφωση της τιμής των στρατηγικώς πρώτων υλών, και
στην κυριαρχία επί των επιτοκίων και της διεθνούς χρηματαγοράς.
Έτσι λοιπόν, οι νέοι μας πρέπει να το νοιώσουν κι ίσως αυτοί είναι πιο
έτοιμοι και πιο ήρεμοι από μας, που επειδή ακόμη δεν λίγδωσε το αντεράκι
μας λόγω πειναλέας φτώχειας, εκστασιαζόμαστε σαν χάνοι, όταν στην Μερσεντέ,
βλέπουμε το «θαύμα της τεχνολογίας» να «προσφέρει» αυτομάτως τη ζώνη
ασφαλείας, μπας και πάθει κάτι το ρέψιμό μας, αφού φάγαμε το σκασμό μας από
κοψίδια και nouvelle cuisine_
Ναι, η ζώνη ασφαλείας που προσφέρεται αυτομάτως, εμπεριέχει ενσωματωμένη
βία εις βάρος του Τρίτου Κόσμου, διότι στηρίζεται στον έλεγχο της τιμής των
πρώτων υλών και στη μονοπωλιακή διαμόρφωση του κόστους παραγωγής των
βιομηχανικών προϊόντων, όπως και των αγρο-διατροφικών αγαθών.
Θα έλεγα ότι, δεν είναι απλώς βλακεία, αλλά είναι και καθαρή ληστεία εις
βάρος της φτωχολογιάς του πλανήτη.
Ναι, η ζώνη ασφαλείας που προσφέρεται αυτομάτως, στηρίζεται στο φτηνό
πετρέλαιο, δηλαδή στην καταλήστευση του Τρίτου Κόσμου.
Θα αντιπαρατηρήσει ο χονδροειδώς ιδιοτελής «αφελής»: «Είσαι, δηλαδή,
εναντίον της προόδου»;
Πρώτον, βεβαίως, το να προσφέρεται αυτομάτως η ζώνη ασφαλείας, δεν είναι
πρόοδος. Είναι μαλθακότης για ανθρώπους, οι οποίοι έτσι μηρυκάζουν τη
ματαιοδοξία της ανθρωπαρέσκειάς τους. Θα σου πέσουν τα χέρια, ρε χοντρέ, αν
ξετυλίξεις μόνος σου τη ζώνη; Ασε που κάνεις και γυμναστική κι όσα ξοδεύεις
σε θερμίδες τα γλυτώνεις απ? τους γιατρούς_
Θα αντιπαρατηρήσει πάλι ο ιδιοτελής της «προόδου»: «Μα, καλά, οι
επιστήμονες, οι ερευνητές, που _βελτιώνουν_ τα προϊόντα, τα τμήματα
_έρευνας - ανάπτυξης_ είναι κι αυτά νοσηρά;»
Ασε τα σάπια, πονηρέ προοδευτικέ, θα απαντήσω.
Τα έχω ξαναπεί, στο πρώτο μου μάλιστα κείμενο στους 4 Τροχούς, διότι ήθελα
νάχω καθαρή τη συνείδησή μου και καθαρός ουρανός, ως γνωστόν, αστραπές δεν
φοβάται.
Οι τεχνικοί, σχεδιαστές, επιστήμονες, οι οποίοι παράγουν αυτά τα υπέροχα
προϊόντα, για ονειρικές ονειρώξεις στις Τέλειες Διαδρομές, είναι δημιουργοί
και καλλιτέχνες. Ταυτοχρόνως όμως, όταν εφευρίσκουν αυτομάτως προσφερόμενες
ζώνες ασφαλείας, οι δημιουργοί αυτοί, γίνονται συνεργοί στην κλεπταποδοχή
των προϊόντων ενός εγκλήματος: το συναμφότερον, δηλαδή.
Ας είμαι σαφής: κάθε μάρκο, γιέν, φράγκο, δολάριο, εκιού, που πηγαίνει στην
«έρευνα - ανάπτυξη» τεχνολογικών ασημαντοτήτων, είναι κλοπή και αρπαγή εις
βάρος των φτωχών του πλανήτη.
Οι ερευνητές - δημιουργοί πρέπει να στραφούν στην πραγματική έρευνα, για τα
αληθινά προβλήματα. Μα τα αυτοκίνητα; Τί θα γίνει με την «βελτίωσή» τους;
Δεν ξέρω βέβαια, αν η μόνη σωστή τους «βελτίωση», είναι η κατάργησή τους,
τουλάχιστον, μέσα στις πόλεις, όπως είναι και η τάση στην «προχωρημένη»
Δύση. Κατά τα άλλα, εγώ γνωρίζω το ελληνικό «μέτρον». Και μέτρον είναι τα
μέτρια αυτοκίνητα, μετρίου κυλινδρισμού, μετρίας πολυτελείας, για μέτριους
(δηλαδή αρχαιοελληνιστί για «μετρημένους») ανθρώπους.
H ζώνη που προσφέρεται αυτομάτως δεν είναι «μέτρον».
Είναι ύβρις.
Κι ας το ξέρουν οι ελευθερόφρονες της «προόδου» και οι δημοσιοσχεσίτες των
τομέων «έρευνας - εξέλιξης»: αν δεν συνετισθεί η προσφερόμενη ζώνη
ασφαλείας, σύντομα θα πέσει σβουριχτή η ζωστήρα των λιποσάρκων γυμνιτών.
_K.Z.
ΥΓ.: H ερμηνεία για ωραίες λεξούλες, όπως «αδηφαγία», «ευδία»,
«ανθρωπαρέσκεια», στο επόμενο, με την υπομονή σας.